De eerste kennismaking van Montenegro is direct adembenemend. In wonderschoon Durmitor National Park in het noordwesten van Montenegro begint de roadtrip. Dwars door het natuurpark is het genieten vanuit de passagiersstoel. Het uitzicht om elke hoek is een pareltje. Pak de fotocamera er maar bij.
Vanuit Bosnië en Herzegovina steek je bij Granični Prijelaz Hum een houten brug over en welkom in Montenegro. Waar het in Bosnië en Herzegovina nog grauw en grijs is en de wegen vol gaten, is het een verademing om eindelijk op de wegen van Montenegro te rijden. Het uitzicht is uitnodigend en direct zit ik vol enthousiasme om mij heen te kijken. Dit smaakt naar meer en de vakantie in Montenegro is nog maar net begonnen. Dit beloofd wat….
De autoroute door Durmitor National Park
Na een lekkere lunch aan een meer, de auto weer gepakt en op zoek naar het beginpunt van de autoroute richting Durmitor National Park. Gelukkig wordt het duidelijk aangegeven met een bord. De komende uren is de autoweg P14 van ons. In het begin is het flink stijgen en een paar keer door een nauwe donkere tunnel. Dat was wel even spannend. Ook rijd je een stuk door alleen maar begroeiing om je heen, waardoor je even gaat twijfelen of je goed zit. Gelukkig duurt het niet lang en zie je in de verte de eerste glimp van de machtige bergen.
Het is zonde om niet de tijd te nemen om te genieten van de vergezichten. Fijn als je de enige bent op de weg om de auto stil te kunnen zetten voor een fotomomentje. De stilte om mij heen is betoverend. Ik geniet!!! Naarmate de route vordert, wordt het uitzicht spectaculairder. De uitzichtpunten langs de kant van de weg zijn een prima gelegenheid om de benen te strekken. Bij sommige is het even zoeken naar een plekje of je moet aan de zijkant van de weg parkeren. Je bent niet de enige. Zeker bij uitzichtpunt Prevoj Sedlo is het geluk hebben voor een parkeerplek. Dit is ook wel het mooiste uitzichtpunt naar mijn mening.
De autoroute P14 eindigt net onder het plaatsje Razvrsje. Vanuit hier is het een klein stukje rijden op de hoofdweg richting Zabljak. Dit kleine dorpje met een paar supermarkten is het begingpunt van het park voor de wandelingen. Dat staat morgen op het programma. Ik kan niet wachten.
De wandeling
De volgende dag redelijk op tijd naar Zabljak gereden. Hier beginnen de wandelingen in het Durmitor National Park. Je dient echt op tijd te komen, anders kan je kilometers verder van de entree van het park de auto parkeren. Na entreegeld betaald te hebben, is het genieten van de natuurgeuren. Aan het begin van het park staan kraampjes met diverse producten. Altijd leuk om naar te kijken.
Bij het Crno Jezero (Zwarte meer) op zo’n 10 minuten lopen vanaf de entree staat een groot bord met diverse wandelingen en de daar bijhorende afstanden. Nog niet zo makkelijk kiezen een afstand als je zwanger bent.
Wandeling rond Crno Jezero
Uiteindelijk toch besloten rondje Zwarte meer te wandelen. Een ronde van twee uurtjes op het gemakje. Een mooie route met hier en daar wel een pittige klim. Ik raad wel aan om de wandeling tegen de klok in te wandelen. Ondanks een behoorlijke klim, is de wandeling minder heftig dan met de klok mee en ook rustiger.
Neem de tijd om te genieten van de wandeling. Hier en daar staan bankjes opgesteld om het uitzicht tot je te nemen. De camera, waterfles en een lekkere lunch komt tevoorschijn op een verbluffend uitzichtpunt. Hier kan ik uren genieten. Een fotosessie kan niet ontbreken. Ook loopt er een schattige hond rond die bij niemand lijkt te horen. Ik had de hond bijna meegenomen.
Vergeleken bij het eerste stuk langs het meer is het laatste gedeelte van de wandeltocht goed te doen. Het klimmen en dalen is wel geweest, waardoor je nog meer van het uitzicht kan genieten. Je kan ook merken dat het nu wat drukker begint te worden met wandelaars. Fijn dat we vroeg zijn gaan wandelen en niet achter iedereen aan hoeven te hobbelen. Zolang je het lekker rustig aan doet is deze wandeling als zwangere (23 weken) prima te doen. Heerlijk om te genieten van moeder natuur.
De kabelbaan naar Bobotov Kuk
Het is nog vroeg in de middag om nu al naar de accommodatie te gaan. Mijn vriend heeft gezien dat er net buiten Zabljak een kabelbaan gaat tussen Savin Kuk en Bobotov Kuk op 2523 meter hoogte. Officieel de hoogste bergtop van Montenegro. Met twee kabelbanen kan je dit punt bereiken en optimaal genieten van het fantastisch uitzicht. Na de tweede kabelbaan is het nog een stuk klimmen naar het eerste uitzichtpunt. Met de ijle lucht en zwangere buik was dit het eindpunt voor mij. Wil je echt het gevoel hebben dat je de top van de wereld hebt bereikt, kan je nog verdere klimmen. Mijn vriend heeft dit gedaan en de foto’s waren jaloersmakend. Ik heb lekker de rust gevonden op een bankje en zag mijn vriend verdwijnen als een stip op de horizon.
Durdevica-Tara bridge
Het afscheid van Durmitor National Park sluiten we af bij Durdevica-Tara brug. Deze boogbrug over de Tara is gelegen in het noordoosten van het park op weg naar Servië. De brug is 366 meter lang en is voorzien van vijf bogen. Het leuke van deze bezienswaardigheid is dat je ook kan ziplinen. En niet zomaar een zipline. Deze zipline is de grootste van Europa met een snelheid van 100km/h sta je binnen no-time aan de andere kant. Bij de parkeerplaats wordt er direct geflyerd voor een zipline ride. Ik had het best wel willen doen, maar als zwangere niet verstandig. Heen en weer over de Tara brug wandelen is ook geen straf. Door het slechte weer gauw terug naar de auto op weg naar de volgende bestemming; Lake Skadar.
Wonderschoon Durmitor National Park in het noordwesten van Montenegro heeft mijn verwachtingen overtroffen. De schoonheid qua natuur is immens. Als een echte natuurliefhebber kan je hier absoluut een aantal dagen vermaken. De ruigheid van de natuur en de vergezichten zorgen voor stilte om je heen. Dit deel van Montenegro behoort tot mijn favorieten.
Ervaar Montenegro zelf..
Tot de volgende avontuur.
Lieve reisgroet,
Ilse