Madeira, het eiland dat uitnodigt om actief te zijn heeft de mooiste wandeling die je niet kan overslaan. Het eiland van de vele wandelingen. Een pareltje die je zeker gelopen moet hebben is de wandeling op het schiereiland Ponta de São Lourenco. Een pittige, maar prachtige wandeling.
Het is raadzaam om zeker op tijd aanwezig te zijn bij het beginpunt. Eind van de ochtend was het al ontzettend druk en de auto’s stonden al ver weg. Wij hadden echt geluk, want toen wij aan kwamen rijden ging net een auto weg. Bij terugkomst was ik echt ontzettend blij dat de auto dichtbij stond. Bij het begin staan ook een paar kraampjes waar je wat lekkers kan halen. Wat smaakte de calippo toch ontzettend goed na afloop. Ook is er een dixi aanwezig waar je €0,50 voor betaald. Neem zeker genoeg drinken mee tijdens de wandeling en ook voedsel. Bijna op het eind is er wel een terras aanwezig waar je jezelf kan opladen.
De mooiste wandeling (PR8) van Madeira met hoogteverschillen van 400 a 500 meter zal tussen de drie en vier uur duren, afhankelijk van het tempo. Met het stijgen heb ik veel moeite, dus wij deden het lekker rustig aan. Het is een middelzware wandeling met continue stijgen en dalen over de rotsen en traptreden. De wandeling begon bij ons met bewolkt weer, maar gaandeweg kwam het zonnetje steeds meer tevoorschijn wat prachtige foto’s opleverde.
Als opwarmer begin je gelijk met het dalen tot het eerste uitkijkpunt. Wauw, voordat je het beseft zie je opeens meerdere rotsen uit de oceaan rijzen. Een prachtig begin van deze bijzondere wandeling. Een leuk weetje is dat de kleuren rotsen die je ziet de twee gesteenten zijn waaruit Madeira is samengesteld. Gedurende de wandeling zie je allerlei bijzondere rotsformaties.
Na het dalen kwam de eerste stijging over rotsen en op het einde ook nog via een trap. Ik was blij dat ik boven stond en tijdens het op adem komen ik kon genieten van de vergezichten. Zeker met het zonnetje erbij is het genieten. Ik was echt overdonderd van de schoonheid van de kliffen. Van de inspanning begon de maag te knorren en een bankje gevonden met uitzicht om te genieten van de zelf gemaakte broodjes. Het leuke van dit bankje was dat in de rotsen allemaal kleine hagedissen tevoorschijn kwamen. Voor de zekerheid heb ik mijn benen maar op het bankje gehouden. Haha!
Na weer een stuk dalen en stijgen kom je aan bij de rotsige Passage Estreito. Hier is het schiereiland op zijn smalst en voor mensen met hoogtevrees kan dit een uitdaging zijn. Echter is de smalle bergkam goed beveiligd en vanaf dit stuk vind ik persoonlijk dat de schoonheid van de wandeling zich laat zien. Gelukkig liet de zon zich ook steeds vaker zien en de camera maakte overuren. Ondanks dat de wandeling wel zwaar begon te worden, was ik intens aan het genieten van de steile kliffen, vulkanische gesteenten en het uitzicht dat zich voor mij uitstrekte.
Even later kwamen wij aan bij een splitsing met een informatie paneel. In de verte konden we een restaurant zien omgeven door palmbomen. Ik had het gevoel dat ik was beland in een Wild Western tafereel. Bij de splitsing maakt het niet zoveel uit welke kant je kiest om verder te gaan. De linkerzijde zag er iets makkelijker uit aangezien het redelijk vlak was. Na het vele stijgen was ik er even klaar mee.
Besloten om eerst de 164m hoge Ponta do Furado te beklimmen, het uiterste oostpunt van het eiland, voordat we zouden genieten van iets verfrissends bij het restaurant. Dit is de pittigste klim van de hele wandeling, vanwege de ongelijke treden over rotsen en traptreden. Heen en terug doe je er ruim 30 minuten over. Als je enigszins nog energie over hebt, moet je het absoluut doen. Het uitzicht dat je te zien krijgt is absoluut een parel. Het hoogtepunt waar je het allemaal voor hebt gedaan….
Met een voldaan gevoel zaten we even later omgeven door palmbomen te genieten van onze cola. Ik kan je zeggen, dat is een genot om de benen even rust te gunnen. Ook de locatie en uitzicht was niet verkeerd om even bij te komen. Na ruim de tijd te hebben genomen via de andere route terug geklommen naar het informatiepanel. Op deze route bij het eerste uitzichtpunt kan je ook besluiten om af te koelen in het water bij Cais do Sardinha. Hier kan je zwemmen bij een kleine aanlegsteiger en een paar picknicktafels.
Doordat de zon tevoorschijn kwam op de weg terug naar het beginpunt waren de uitzichten nog spectaculairder. Na een welverdiend ijsje na vier uur wandelen, was het ook nog tijd om te genieten van een uitkijkpunt waar je alleen maar naartoe hoefde te rijden. Wandelen zou ik echt niet meer kunnen.
Elke keer wanneer ik terug denk aan Madeira, springt deze dag eruit. Ik heb echt genoten van deze dag. Niet voor niets wordt deze wandeling de mooiste van Madeira genoemd en ik kan het alleen maar beamen.
Tot de volgende avontuur in de Azoren.
Lieve reisgroet,
Ilse
het is een geweldig mooie wandeling,maar wel met goed weer. Super genoten.
Beste Jelly,
Daar ben ik het helemaal mee eens. Deze wandeling staat nog steeds in mijn top 3. Echt prachtig. Leuk om te lezen dat jij ook hebt genoten van deze wandeling.
Groetjes Ilse
Wat een prachtige fotos! Lijkt me ook best wel een pittige route (voor mezelf) maar wel een hele mooie! Ik ben nog nooit naar Madeira geweest
Dank je wel. Met heel veel plezier denk ik terug aan deze dag. Als je de kans krijgt, zou ik absoluut aanraden om Madeira te bezichtigen. Prachtig eiland.
Zo dat klinkt prachtig je krijgt zin om deze wandeling te doen. Mooi vertelt hoor. Ga zo door.xx
Leuk om te horen dat je gelijk zin krijgt om deze wandeling te doen. Moet je zeker doen als je naar Madeira gaat.