IlseBij wie staat een backpack reis niet op het lijstje? Het gevoel van vrijheid die je hebt om voor langere tijd op reis te gaan. Het maken van vrienden tijdens de reis en het vele moois van de wereld kunnen ervaren op je eigen tempo. Dat is de magie van een backpack reis. Ik prijs mijzelf gelukkig dat ik twee keer voor langere tijd heb kunnen backpacken. In deze blog neem ik jullie mee hoe een backpack reis eruit zou kunnen zien. Mijn daadwerkelijke backpack reizen zal ik toelichten in een andere blog. Hieronder geef ik je tips betreft de beginselen waar je op moet letten.
Het begin
Wat was het spannend om alleen op avontuur te gaan in 2006, maar ik had er echt ontzettend veel zin in om na 6 jaar terug te keren naar Australië en mijn vrienden te zien. In mijn blog over mijzelf als reisblogger heb ik jullie verteld dat ik in mijn tienerjaren in Sydney heb gewoond. Voordat mijn backpack avontuur begon, heb ik mij verdiept in de mogelijkheden om dit avontuur aan te pakken.
Uiteraard kan je ervoor kiezen om alleen op avontuur te gaan of wellicht met een bekende. In mijn nabije omgeving had ik niemand die voor langere tijd op reis kon gaan. Het leek mij om deze reden wel leuk om de lange vlucht niet alleen te hoeven uitzitten, maar met andere reizigers. Zo kwam ik uit bij de organisatie Activity International. Deze organisatie gaat voor jou op zoek naar mede reizigers die dezelfde planning hebben, boeken de vluchten en de eerste paar overnachtingen op de plaats van bestemming. Om je medereizigers alvast te ontmoeten wordt er een open dag georganiseerd. Zo kwam ik in contact met Maaike en Marge die ook op 15 maart 2006 naar Sydney, Australië wilden vliegen.
Inpakken van de backpack
Anders dan bij een koffer voor een 3-weekse vakantie is het inpakken van de backpack een ander verhaal. Vanwege de geringe ruimte moet je goed je opvouw skills gebruiken om de ruimte optimaal te kunnen benutten. Zoals bij elke reis wil je veelste veel kleding meenemen en in een backpack gaat dit zeker niet allemaal passen.
Om ruimte te besparen raad ik aan om microvezel handdoeken mee te nemen. Vanwege de microvezel drogen de handdoeken super snel. Ik had een paar grote, maar merendeel was klein (40x80cm) om ruimte te kunnen besparen. Echt perfect voor een lange reis. Wanneer je verblijft in een hostel, moet je gebruik maken van je eigen handdoeken. Voordat je de handdoeken aanschaft, dien je te letten op de kwaliteit. De ene microvezel handdoek is de andere niet. Ik ben gegaan voor de iets duurdere variant en gekocht in een outdoor winkel.
Let ook op het gewicht. Je moet namelijk wel de backpack op je rug kunnen dragen. Zeker als je reist op hoog tempo moet je vaak de backpack kunnen vervoeren. Ik was wel altijd blij als ik de bestemming had bereikt en ik eindelijk de tas van mijn rug kon gooien. Ik heb niet zo’n sterke rug en schouders om voor langere tijd iets zwaars te kunnen dragen.
De reis
De dag van de reis is aangebroken. Eindelijk kan het avontuur beginnen. De backpack lag al een paar dagen klaar voor het vertrek. Beide keren weggebracht door mijn ouders. Lekker op tijd aanwezig op Schiphol om samen nog een drankje te doen, voordat ik door de douane moest. De eerste keer voelde het eigenlijk wel vertrouwd om samen met Maaike en Marga op avontuur te gaan. Gedurende half jaar voordat de reis zou beginnen, hadden we zo nu en dan al contact gehad met elkaar. De tweede keer naar Azië stond ik er alleen voor, maar voelde ook erg vertrouwd. De afgelopen jaren veelvuldig gereisd om heerlijk vertrouwd te raken op de luchthaven. Schiphol heeft een bepaalde sfeer waardoor je automatisch zin krijgt om te vliegen naar een prachtige bestemming.
Verblijf in hostels
Om snel contact te leggen met andere backpackers raad ik ten zeerste een verblijf in een hostel aan. Om kosten te drukken, is deze vorm van verblijf het voordeligst en het gezelligst. Ik heb ontzettend veel goede herinneringen aan mijn verblijf tijdens mijn twee backpackreizen in hostels.
Puri Garden Hostel, Ubud Indonesië
Mijn regel voor een verblijf in een kamer was dat deze niet groter was dan 8 bedden. Ideale kamer was 4 a 6 bedden. Genoeg personen om te ontmoeten en redelijk zeker van een goede nachtrust. Op Koh Lipe met Oud & Nieuw kwam ik terecht in een mega grote kamer van 20 bedden. Dat was nog de enige mogelijkheid voor die periode. Toch maar gedaan, maar jullie kunnen je wel voorstellen wat voor nacht ik heb gehad. Oordopjes zijn in dit geval een must om nog enige slaap te krijgen. Je kan ook kiezen voor een kamer met hetzelfde geslacht of een gemixte kamer. Tijdens mijn 1ste backpack reis in Australië vond ik een gemixte kamer prima. Ik was nog jong. Een aantal jaar geleden in Azië toch maar besloten om wat vaker voor een dames kamer te gaan. Toch iets minder last van snurkende en lawaaiige backpackers.
In de hostels heb je altijd een gemeenschappelijke ruimte waar iedereen kan komen om gezellig te kletsen met elkaar. Voor je het weet heb je al een paar backpackers ontmoet waarmee je activiteiten kan ondernemen. Zo had ik in Cairns al vrij snel een Zweeds meisje leren kennen waarmee ik een paar dagen ben wezen paardrijden en met een ander groepje een auto gehuurd en de omgeving verkend. Er is altijd wel iemand waarmee het klikt en dezelfde plannen heeft als jou. Vooral de oostkust en dan voornamelijk Cairns is een walhalla aan backpackers.
Vervoer
Als backpacker zijn er eindeloze mogelijkheden waaruit je kan kiezen om naar je volgende bestemming te reizen.
In Australië heb ik voor de oostkust de backpack bus gepakt. In Sydney had ik deze pas aangeschaft en kon ik op eigen tempo naar Cairns hoog in het noorden reizen. Op deze manier kon ik zelf bepalen hoe lang ik op een bepaalde bestemming wilde verblijven. Het enige dat ik moest doen, was een dag van te voren aangeven dat ik de backpack bus weer wilde nemen naar de volgende bestemming. Op deze manier leer je heel veel gezellige backpackers kennen.
Ook zaten er een aantal activiteiten in de pas. Te denken aan een surfkamp. Hier heb ik geleerd om te surfen. Na dag twee kon ik inderdaad op de surfplank staan. Yeah!!! Wil je met mede backpackers reizen, is dit de ultieme manier om van A naar B te gaan. Je hebt gegarandeerd plezier.
Wat ik zelf ook heb gegaan is een busje kopen met twee andere backpackers waaronder Maaike om zo het avontuur tegemoet te gaan. In Cairns rond gekeken voor advertenties en zodoende kwamen wij terecht bij onze Prince. Dit busje heeft ons gebracht naar de Outback, Darwin, Westkust en weer naar Melbourne. Hier met winst kunnen verkopen aan andere backpackers.
Ook is het mogelijk om als backpacker de lokale bus te nemen. Tegenwoordig kan je op het internet makkelijk informatie vinden en anders even naar het busstation rijden om een bus ticket aan te schaffen.
Werken
Om mijzelf te kunnen onderhouden heb ik een paar keer gewerkt in Australië. In Nederland had ik een werkvisum aangevraagd voor een jaar en hiermee kon ik legaal werken in Australië. Sinds 2006 zijn de regels voor een werkvisum aanzienlijk veranderd voor Australië. Onderzoek goed wat de regels zijn wanneer je wil backpacken om aan een werkvisum te komen voor een bepaald land.
Bij aankomst in Sydney had ik een informatiedag georganiseerd door Activity International. Gedurende deze dag werd er van alles besproken waaronder de backpack bus, maar ook het openen van een Australische rekening en een simkaart voor de mobiele telefoon. Ontzettend handig dat je hier niet zelf achteraan moet gaan, maar door personen die dit dagelijks doen. Weer een zorg minder!
In een land dat erg in trek is bij backpackers zijn er altijd wel banen voor deze doelgroep. Vanuit Nederland zou ik zeker je cv een aantal keer uitprinten en ook kopieën maken van je paspoort. De makkelijkste banen die je kan krijgen is in de horeca, babysitter of het plukken van fruit op het platteland. Aangezien ik ervaring had in de horeca kon ik vrij makkelijk beginnen in een restaurant en als ijsschepper in een winkelcentrum. Prima om te doen.
Om aan een baan te komen, ben ik met mijn cv langs restaurants gegaan om te vragen of ze mij konden helpen aan een baan. Om daadwerkelijk aangenomen te worden, moest ik een proefdienst draaien. Bij het Mexicaans restaurant in Cairns hadden ze net tijdens mijn proefdienst de drukste avond ooit. Had ik weer. Hahah!! Gelukkig was ik geslaagd met vlag en wimpel. Houd rekening met je planning dat het wel even kan duren voordat je een baan hebt gevonden.
Contact onderhouden tijdens het avontuur
Het contact onderhouden tijdens de reis is zeker nu makkelijker dan 15 jaar geleden. Nu is de smartphone niet meer weg te denken en kan je heel makkelijk het thuisfront laten weten waar je bent en lekker jaloers maken met alle prachtige foto’s. Indien je het leuk vindt om je belevenissen op te schrijven voor het thuisfront kan je ook je eigen blog beginnen of via een website zoals Waar ben jij, waardoor ik mijn avontuur in Australië heb opgeschreven. Bij thuiskomst heb ik al mijn verhalen ingebonden in een soort boek. Ook mogelijk via deze website. Zodoende heb ik altijd een naslagwerk om zo nu en dan te lezen. Ik vond het altijd geweldig om de reacties te lezen.
Einde avontuur
Zorg er altijd voor dat je een wijzigbaar ticket hebt. Ik wist dat ik een jaar lang wilde backpacken op mijn 21ste, maar de eind datum wist ik nog niet. Het ticket was heel makkelijk te wijzigen bij een reisbureau naar de gewenste datum om terug te vliegen naar Nederland.
Naarmate de terugreis datum dichterbij kwam, was ik wel weer toe om iedereen te zien en vooral mijn eigen bed en privacy. Dat heb je nauwelijks privacy. Je bent altijd omgeven door andere backpackers. Is zeker heel gezellig, maar zo nu en dan kan het voorkomen dat je heerlijk in stilte wil slapen.
Zoals altijd bij mij kan het nooit normaal gaan mijn terugreis en aankomst op Schiphol. Na Australië was ik nog een paar dagen verbleven in Singapore. Dat was helemaal top!! Op de luchthaven van Singapore werd ik bij de douane eruit gehaald. Als 21-jarig vond ik dit totaal niet grappig. De reden dat ik eruit werd gehaald, was omdat ik niet meer zo goed op de foto leek in mijn paspoort. Vind je het gek na een jaar lang reizen. Was behoorlijk bruin geworden. Ook was de foto op het paspoort al een paar jaar oud. Het voelde een eeuwigheid, maar na een soort van waarschuwing dat ik mijn foto moest updaten mocht ik doorlopen. Als eerste maar een koffietentje opgezocht achter de douane om even bij te komen wat er zojuist was gebeurd.
Nu 15 jaar later staat deze gebeurtenis nog steeds vers in mijn geheugen. Wel heel lief van medepassagiers die ook op dezelfde vlucht zaten. Bij de gate werd ik door hun aangesproken of alles goed ging met mij. Die hadden het zien gebeuren.
Na een lange vlucht via Londen, kwam ik eindelijk aan op Schiphol. Dit keer ging de douane goed… Nu had ik problemen bij de bagageband. Zag op het tv scherm dat alle bagage van mijn vlucht op de band was neergelegd, maar ik had nog steeds mijn backpack niet. Ik naar het kantoor gegaan om mijn backpack als vermist op te geven. Na een hele lange tijd eindelijk het formulier kunnen invullen.
Voordat ik door de deur ging om mijn familie te zien, besloot ik om toch voor de zekerheid te kijken of mijn backpack er toch niet op lag. Jullie voelen het al aankomen, maar daar draaide mijn backpack alsmaar rondjes op de bagageband. Hahaha!!! Snel terug naar kantoor om mijn vermiste bagage af te melden. Eindelijk kon ik mijn familie in de armen sluiten. Heel lief dat mijn ouders, broer, oma en vrienden met spandoek stonden. Thuis aangekomen was het feest met taart en eindelijk de rust van mijn eigen slaapkamer.
Ik kan een backpack reis echt aanraden voor iedereen. Het is iets magisch om met je backpack te reizen. Gedurende het jaar ben ik absoluut mijzelf tegen gekomen, maar ook zeker sterker eruit gekomen. Voor de backpack reis was ik vooral een stille en onzekere meid, maar na het backpacken wist ik beter wat ik wilde. Zeker op jonge leeftijd is een backpack reis een goede ontwikkeling voor een persoon. Je moet jezelf zien te redden in een andere omgeving. Ben je nog in dubio om de magie van een backpack reis te ervaren? Mijn tip is absoluut dat je moet gaan….
Wat is jullie ervaring met een backpack reis?
Tot de volgende reisavontuur.
Lieve reisgroet,
Ilse
